Bawełna medyczna i inne tekstylia do zadań specjalnych.

Odzież medyczna jest powszechnie używana przez lekarzy, pielęgniarki, personel medyczny, a także w salonach medycyny estetycznej czy kosmetycznych. Fartuchy i uniformy są znakiem rozpoznawczym pracowników służby zdrowia i nie tylko. Wyróżniają się one dużą trwałością i odpornością na działanie wysokich temperatur i mechaniczne uszkodzenia. Hurtownie tkanin oferują dużą różnorodność tekstyliów medycznych, które charakteryzują się odpowiednio wysokim komfortem użytkowania.

Ze względu na swoje przeznaczenie, tkaniny medyczne powinny zawierać w składzie odpowiednią ilość wysokogatunkowej bawełny, która gwarantuje przewiewność i właściwą cyrkulację powietrza. Trwałe, wygodne i łatwe w utrzymaniu czystości – takie właśnie powinny być tekstylia medyczne.

Bawełna, poliester, spandex, wiskoza – jaki jest skład idealny?

Na funkcjonalność odzieży medycznej bez wątpienia ma wpływ jej skład. Zastosowany do jej produkcji materiał warunkuje również takie kwestie, jak stopień gniecenia się, układanie się na ciele, odporność na plamy, czy łatwość w pielęgnacji. 

• Bawełna – jedno z najpopularniejszych włókien o naturalnym pochodzeniu. Tkanina bawełniana jest niezwykle chłonna i miękka, a do tego nie elektryzuje się. Odznacza się dużą odpornością na rozciąganie i działanie wysokich temperatur w czasie prania, suszenia w suszarkach bębnowych oraz prasowania. Doskonale dopasowuje się do ciała, co ma znaczenie dla komfortu noszenia i pracy. Nie bez znaczenie jest również grubość splotu tkaniny, im grubszy materiał tym lepiej izoluje przed zimnem. Dzięki możliwości prania w wysokich temperaturach, jest doskonałym rozwiązaniem dla osób wykonujących pracę w warunkach sterylnych oraz dla alergików. Wybierając odzież medyczną z bawełny, należy mieć na uwadze fakt, że jest to tkanina łatwo mnąca się i narażona na brudzenie się.
• Spandex – tkanina ta, znana również pod nazwą lycra lub elastan, jest lekkim i bardzo elastycznym włóknem syntetycznym, często występująca jako włókno dodatkowe do włókna bazowego, np dzianina bawełniana Jersey. Odznacza się wyjątkową trwałością na uszkodzenia i rozerwania, a także kurczenie, rozciąganie, czy ścieranie. Słabą stroną tego włókna jest jego słaba odporność na wysokie temperatury, dlatego należy prać je i suszyć w niskich temperaturach.
• Poliester – to niezwykle wytrzymały, lekki i elastyczny materiał, od bawełny różni go odporność na działanie promieni słonecznych. Niestety, włókno to charakteryzuje niska przewiewność i podatność na elektryzowanie.
• Wiskoza – to syntetyczne włókno pozyskiwane jest z surowca naturalnego, celulozy. Odznacza się miękkością, odpornością na ścieranie oraz dobrą chłonnością. Odzież z wiskozy nie elektryzuje się, jest przyjemna w dotyku i przewiewna, podobnie jak bawełna. Jednak w przeciwieństwie do niej, łatwo się marszczy i jest narażona na kurczenie i rozciąganie w czasie prania w nieodpowiedniej temperaturze.

Najpopularniejszy skład odzieży medycznej

Odzież medyczna zazwyczaj produkowana jest z mieszanek różnych włókien, najczęściej dwóch lub kilku rodzajów. Najpopularniejszą taką mieszanką jest połączenie bawełny i poliestru w proporcji 50:50. Odzież taka jest stosunkowo niedroga, trwała i łatwa w pielęgnacji. Innym przykładem może być połączenie bawełny i spandexu. W tej zgranej parze, bawełna odpowiada za właściwą cyrkulację powietrza, natomiast lycra zapewnia dużą elastyczność materiału, świetne dopasowanie do ciała i wygodę noszenia. Wiskoza, występując w różnych kombinacjach, może z powodzeniem zastępować bawełnę, będąc jej tańszą wersją, choć niekoniecznie alternatywą. Należy pamiętać o wszystkich jej słabych stronach.