Zaburzenia integracji sensorycznej – czym są zaburzenia SI?
Zaburzenia integracji sensorycznej to często spotykany problem, szczególnie u dzieci wykazujących nadpobudliwość psychoruchową lub cierpiących na porażenie mózgowe oraz autyzm. Dysfunkcje przejawiają się nieprawidłowym odbiorem i przetwarzaniem bodźców pochodzących z narządów zmysłów. Nadmiernie pobudzenie lub rozdrażnienie dziecka oraz trudność w przyswajaniu informacji może świadczyć właśnie o zaburzeniach integracji sensorycznej. Na czym polegają zaburzenia SI i jak wygląda ich terapia?
Jakie są objawy zaburzeń integracji sensorycznej?
Integracja sensoryczna to niezwykle istotny i złożony proces, który przebiega przez około 7 pierwszych lat życia dziecka. Zaburzenia tego procesu przekładają się na niewłaściwe przetwarzanie bodźców pochodzących z narządów zmysłów, co często przejawia się wzmożoną aktywnością psychoruchową dziecka, trudnościami w nauce oraz problematycznym nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami. Pierwsze przejawy zaburzeń SI można często zauważyć już w wieku niemowlęcym w postaci nadmiernej płaczliwości dziecka, ciągłego niepokoju oraz trudności w zasypianiu. Czynniki powodujące zaburzenia SI mogą występować już w procesie przebiegającej ciąży, na przykład w formie nadużywania papierosów i alkoholu lub zażywaniu przez matkę ryzykownych dla dziecka leków.
Więcej o integracji sensorycznej SI, objawach i terapii na: https://sanomed.rzeszow.pl/rehabilitacja/integracja-sensoryczna-si-diagnoza-i-terapia/
Wszystkie objawy zaburzeń integracji sensorycznej są ściśle związane ze zmysłami smaku, dotyku, wzroku, węchu i ogólnej motoryki ciała. Najczęściej spotykane zaburzenia wśród dzieci to między innymi wzmożona lub obniżona wrażliwość na bodźce, nadpobudliwość, zaburzenia w mowie, pisaniu i rysowaniu, niezgrabność ruchowa, osłabiona koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz trudności w podstawowych codziennych czynnościach.
Zaburzenia integracji sensorycznej – terapia
Terapia zaburzeń integracji sensorycznej przebiega według opracowanego przez specjalistę indywidualnego planu. Terapeuta dokonuje oceny stanu i zaawansowania zaburzeń dziecka oraz dobiera odpowiednie ćwiczenia i metodę rehabilitacji, co pozwala znacznie złagodzić i spowolnić lub nawet zatrzymać postępujące dysfunkcje. Odpowiednia diagnoza jest niezwykle istotna, gdyż ze względu na mocno indywidualny i różnorodny charakter zaburzeń, terapia SI nie przebiega zazwyczaj według ustalonego schematu.
Rehabilitacja dziecka trwa zazwyczaj około roku i składa się z głównie z zadań w formie nauki i zabawy, które mają na celu pobudzenie układu nerwowego dziecka. W momencie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości w rozwoju dziecka należy niezwłocznie skonsultować to ze specjalistą, gdyż lekceważone zaburzenia SI mogą prowadzić do dalszego nasilenia i pogłębienia istniejących dysfunkcji.
